- kluta
- v (-de, -t) kluta ut sig klä ut sig
Clue 9 Svensk Ordbok. 2015.
kluta
Look at other dictionaries:
cloutage — [ klutaʒ ] n. m. • 1900; de clouter 1 ♦ Action de clouter; son résultat. 2 ♦ Disposition de clous décoratifs. ● cloutage nom masculin Action de clouter. Technique de réalisation des pneus cloutés. Opération consistant à durcir et rendre rugueuse… … Encyclopédie Universelle
cloutard — cloutard, arde [klutaʀ, aʀd] n. ÉTYM. 1940; de (Saint )Cloud. ❖ ♦ Fam. Élève ou ancien élève de l École normale supérieure de Saint Cloud. || Les cloutards et les sévriennes … Encyclopédie Universelle
recluta — / rɛkluta/ s.f. [dallo sp. recluta, fr. recrue, propr. ricrescita, aggiunta alle forze armate ]. 1. (milit.) [militare appena arruolato, o che è in servizio da poco tempo] ▶◀ Ⓖ (gerg.) burba, coscritto, Ⓖ (gerg.) spina. ◀▶ Ⓖ (gerg.) nonno. 2.… … Enciclopedia Italiana
kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… … Słownik języka polskiego
rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… … Słownik języka polskiego
kłuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, kłuję, kłuje, kłuty {{/stl 8}}– ukłuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} wbijać coś ostrego, uderzać, ranić czymś szpiczastym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłuć igłą. Kłuć szydełkiem. Rana kłuta. Ukłuć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Weib — (s. ⇨ Frau). 1. A jüng Weib is wie a schön Vögele, was män muss halten in Steigele (Vogelbauer). (Jüd. deutsch. Warschau.) 2. A schämedig (schamhaftes) Weib is güt zü schlugen. (Warschau.) – Blass, 11. Weil es, um keinen Scandal zu machen, den… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
